در این دوره مدرسه سازی به اوج خود می رسد. برخی از پژوهشگران تجارب معماران آذربایجانی و دستاوردهای شیوه ی اذری را مقدمه ی پیدایش شیوه ی اصفهانی میدانند.
که پس از گذر از مناطقی چون : یزد, کاشان , قزوین , ری در اصفهان کامل شده است.
شیوه ی اصفهانی تاپایان دوره ی صفوی بی کم و کاست در اصفهان متجلی است . در دورهی زندیه نیز این شیوه دست مایه ی معماران بوره و با تغییراتی نه چندان کلی اجرا میشد.
موثرترین ویژگی آب در معماری، نشانه های شكل گرای آن است؛ كه ملموس ترین و قابل درك ترین آن نیز می باشد. ظهور آب در معماری به صور مختلف، تجسم كننده عقاید و آراء طراحان است. صورت خاص این مبحث به جلوه های عینی آب در معماری و باغ سازی می پردازد كه شامل صورت های "مرکزیت، شکل دهنده، دعوت کننده، پیوند دهنده، جداکننده، گذرا، جاری، منظرین و نمایشی" در محیط است