موزه هنر و علم سنگاپور توسط معمار مشهور و بین المللی موشه سفدی برای اولین بار در 19 فوریه 2011 در مرکز فرهنگی 6000 متر مربعی از بازدیدکنندگان خود استقبال کرد . این موزه در مجاورت ماسه های خلیج مارینا که آن هم نیز توسط سفدی طراحی شده ، اولین پروژه موزه است که به تقابل پویا بین هنر و علم اختصاص داده شده . طراحی دایره شکل آن شامل ده زبانه می باشد که مانند سازه هایی برای ایجاد شکل گل لوتوس گسترش یافته . به گفته موشه سفدی : " در درون ساختار ، هر عنصر در طراحی موزه هنر علم ، تقویت کننده فلسفه موسسه برای ایجاد یک پل میان هنر و علم است و ساختمان ترکیبی از زیبایی و عملکرد ، بصری و تکنولوژی و برای من واقعأ نشان دهنده روح جستجوگر سنگاپور می باشد.

این موزه تندیس گون ، در کل شامل 21 گالری روشن است و هر فرم برگ مانند آن دارای پنجره های سقفی گسترده می باشد که نور روز را در این محیط بسته وارد می کند . پوسته آن در یک فیبر منحنی دوبل با پلیمر های تقویت شده ، پیچیده شده . آب باران از طریق فرم کاسه مانند ساختار جمع آوری و از طریق مرکز موزه یک آبشار داخلی ایجاد می کند . بلندترین ساختار گلبرگی شکل ساختمان تا ارتفاع 60 متر می رسد

به گفته موشه سفدی هرعنصر در طراحی موزه هنر و علم ، تقویت کننده فلسفه ایجاد یک پل میان هنر و علم بوده و ساختمان ترکیبی از زیبایی و عملکرد و تکنولوژی است . ضمن اینکه برای وی، واقعأ نشان دهنده روح جستجوگر سنگاپور می باشد 

در میان حجم عظیمی از آب ، ورودی شیشه ای موزه خود نمایی می کند .

 در این موزه سه سطح مجزا وجود دارد که با آسانسورهای بزرگ و پله برقی های متعدد طبقات همکف ، زیرین و بالایی به هم متصل می شوند . و بازدیدکنندگان ، پیوندها و تاثیرات میان هنر و علم را در جریان بازدید از یک گالری دایمی موسوم به  علوم هنر مورد بررسی قرار می دهند. وقتي به طبقات بالايي موزه مي‌رويم، حالت " گل نيلوفر" يا " کف دست" که از بيرون ديده مي‌شود را مي‌توان در اتاق‌هاي داخلي آن مشاهده کرد. اتاق‌هايي که از نظر هندسی ظاهری مختص به خود داشته و هر اتاق از حالتي متفاوت برخوردار است. دو طبقه فوقاني موزه متعلق به نمايشگاه علم و هنر است که به سه گالري تقسيم مي‌شود: گالري‌هايي با عناوين کنجکاوی ، خلاقیت و تاثیر گذاری. همچنین فعالیت های متنوعی در قالب کارگاه و نمایشگاه های گردشی با همکاری و حمایت مجموعه ها و موزه های شاخص جهان برگزار می گردد.

طراحی این موزه از دو بخش اصلی تشکیل یافته است . بخش پایه ی ساختمان که روی زمین در میان آب های خلیج مارینا جای گرفته و یک برکه ی بزرگ نیلوفر آبی نیز آن را احاطه کرده است . بخش دیگر سازه ای به شکل گل می باشد که از ده گلبرگ ساخته شده و با بهره گیری از هندسه ی کروی ، یک مجموعه برش ها با شعاع های مختلف را ارایه نموده که در نهایت به شکل شناور بالای محوطه ی برکه به چشم می آید .این گلبرگ ها یا انگشت ها ( چنانچه طرح اصلی را به مثابه یک دست در نظر آوریم ) از طریق افزایش ارتفاع به سمت آسمان اشاره می نمایند و چنان در هوا پیش رفته اند که همه ی بیست و یک گالری مستقر درون این گلبرگ ها ( انگشت ها ) از نور طبیعی روز بهره می برند

از ديگر ويژگي‌هاي اين موزه آبشاري است که از بام به سمت مرکز اين بناي چهار طبقه‌اي سرايز شده است. سقف کاسه ای شکل ساختمان آب باران را از طریق حفره ی مرکزی روی بام که مانند گرداب عمل می نماید مکیده و به شکل یک آبشار 35 متری به برکه ی مرکزی داخل صحن ورودی می ریزد . بخشی از آب باران به سامانه ی تصفیه و گردش مرکزی آب ساختمان وارد می شود که برای سرویس های بهداشتی و شست و شو مورد استفاده واقع می شود و به گفته کارشناسان، هدف طراحان موزه تلفيق هنر و علم در کنار يکديگر بوده است