در شهر رم این کلیسا جز کلیساهای برجسته بشمار می رود که به حدی شلوغ است که کسی نمی تواند شمع خود را نگه دارید. کلیسای سن پیترو (کلیسای دی سان پترو) بزرگترین و ثروتمندترین کلیسای ایتالیا بشمار می رود. این بنای تاریخی و آثار هنری بینظیر با نبوغ هنری برجسته آن را جزو آثار دیدنی و هنری جذاب از جمله سه تن از شاهکارهای مشهور ایتالیایی مانند: نقاشی یا مجسمه مریم مادر عیسی مسیح میکل انژ، گنبد نفی خود، و آسمانه تخت برنینی در پشت محراب پاپ است. این بنا هم یکی از آثار و جاذبه های پر طرفدار توریستی رم است که در یک روز بیش از ٢٠٠٠ نفر بازدیدکننده دارد. بنابراین انتظار صف طولانی را داشته باشید. همچنین داشتن لباس مناسب الزامی است. پس از پوشیدن لباس نامناسب خودداری کنید.

کلیسای اصلی توسط امپراتور کنستانتین در سال ٣٤٩ راه اندازی شده و در اطراف آن یک سایت که سنت پیتر نام دارد قرار گرفته است. اما همانند بسیاری از کلیسا ها قرون وسطی دچار نابودی شده است و در نهایت به نابودی سقوط کرده است. اما در جهت تعمیرات آن کارهایی در اواسط قرن ١٥ و تلاش هایی برای اولین بار توسط نیکلاس پنجم و پس از آن موفقیت های بیشتر توسط ژولیوس دوم انجام شد. در سال ١٥٠٦ برمانته این کلیسا را با طراحی یک طرح یونانی با چهار بازو و یک گنبد یزرگ مرکزی ترمیم کرد. اما در سال ١٥١٤ ساز و ساخت آن به علت مرگ برامانته مدتی متوقف شد، که بعد از آن معمارانی مانند رافائل و آنیتو سعی در تغییر برنامه های اصلی خود کردند تا آن جا که میکل انژ در سال ١٥٦٧ در سن ٧٦ سالگی وضعیت آن را به کلی تغییر داد. میکل انژ برنامه های برمانته را آسان تر کرد و به شکلی این کار را ادامه داد که یکی از بزرگترین آثار او بشمار می رود. او آنقدر زنده نماند که تمام شدن این اثر را ببیند. اما در ادامه کارها توسط جاکومو سرون پورتاو دومنیکو فونتا ادامه پیدا کرد و در سال ١٥٩٠ به اتمام رسید.

در این محل کارلو مادرنو گنبدی زیبا از خود در در پروژه ١٦٠٥ به ارث گذاشته است. او نما و طول شبستان را طوری طراحی کرده است که رو پیازا باشد. تورهای رایگان و به زبان انگلیسی از دفتر توریستی واتیکان به راه می افتد و شما می توانید از آنجا به این تورها بپیوندید. این تورها در روزهای سه شنبه و پنجشنبه ساعت ٩:٤٥ و بین روزهای دوشنبه تا جمعه در ساعت ١٤:١٥ آماده خدمت رساندن به شماست.

نمای این ساختمان در بین سال های ١٦٠٨ تا ١٦١٢ و قسمت اعظم آن توسط کارلو ساخته شده است. از مشخصات نما ارتفاع آن ٤٨ متر و عرض ١١٨.٦٠ متری است. هشت ستون ٢٧ متری از از اتاق زیر شیروانی بالا که ١٣ مجسمه ایستاده به نمایندگی از مسیح ناجی، سنت جان باپیست و ١١ رسول ساخته شده محافظت می کند. بالکن مرکزی این ساختمان یه عنوان جایگاه دلا بندیزیون است که در عید های پاک و کریسمس یرمات و نذری ها را از این مکان بین مردم تقسیم می کرده است.

فضای داخلی غار مانند آن با طول ١٨٧ متر پوشیده شده از ١٥٠٠٠ متر مربع نقاشی ها و آثار دیدنی و جذاب که از جمله این آثار می توان یه نقاشی زیبای مریم مقدس مادر حضرت عیسی مسیح، اثر میکل انژ در سر شبستان سمت راست مشاهده کرد. این آثار زمانی شکل گرفت که او تنها ٢٥ سال داشت و این تنها اثری است که او بر روی آن امضا کرده است (امضای او در این اثر بر روی سینه مدونا قابل دیدن است). در نزدیکی دیسک قرمز رنگ فقط در داخل درب اصلی علائمی در مکانی است که شارلمانی و پی از آن تاج گذاری امپراتور توسط پاپ انجام شد. تسلط بر قسمت مرکزی توسط یک اثر زیبا از برنینی در ارتفاع ٢٩ متری میسر شده است. این اثر توسط چهار ستون مارپیچی و ساخته شده از برنز برگرفته شده از پانتئون است. پاپ تنها کشیشی است که اجازه وارد شدن به محراب بالا را دارد. عکس بالای گنبد اثر میکل انژ به ارتفاع ١١٩ متر است. این عکس بر اساس هلنا، ورونیکا و اندرو بر اساس طراحی برونلسکی برای دومو در فلورانس و توسط چهار پایه محکم سنگی حمایت شده است.

بر پایه اسکله سنت لونجنیوس در سمت راست در بالای محراب مجسمه برنز از سنت پیتر به تصویر کشیده شده است که این اثر در قرن ١٣ توسط آرنولفو دی کامبیو خلق شده است. این قطعه بسیار دویت داشتنی است و پای راست این مجسمه قرن ها است که با بوسه و بغل زائران برای عبادت قابل توجه قرار گرفته است.

بالا رفتن از گنبد توسط آسانسوری کوچک در سمت راست کلیسا شما را تا نیمه های راه بالا می برد. اما هنوز صعود طولانی به بالا (٣٢٠ مرحله) میسر نیست. این صحنه تاثیر گذار و تماشای خیره کننده حاصل این صعود است. البته این صعود به افرادی که از فضای بسته و ارتفاع می ترسند و دچار سر گیجه می شوند، توصیه نمی شود.

موزه استوریکو ارتیستکو: دیدن از سمت چپ موزه آثار مقدس و گران بها و خیمه های دوناتلوو مربوط به قرن شش که یک هدیه از امپراتور یوستینیانوس دوم بوده است.

واتیکان: توسعه در زیر کلیسا به عنوان محل اصلی دفن و مقبره و تابوت بسیاری از پاپ ها و همچنین چندین ستون بزرگ متعلق به قرن چهارم است.

آرامگاه سنت پیتر: کاوش و حفاری در زیر کلیسا باعث کشف آثاری مهم و بخش اساسی این کلیسا است که به اعتقاد واتیکان ارامگاه سنت پیتر می باشد. در سال ١٩٤٢ استخوان های یک فرد پیر داخل یک جعبه در پشت دیواری که توسط زائران طراحی شده است، پیدا شد. پس از گذشت بیشتر از ٣٠ سال بعد از معاینات پزشکی توسط پاپ ششم اعلام شد که این استخوان ها متعلق به سنت پیتر است.